در
غم پروازشان
پروانه ها
پرواز
میکنند
در سپیده
دم بامداد
ومی جویند
گل های صورتی
را
در باغ
خورشید
.......
آسمان
تیره وسیاه
نم نم
باران می
نشیند
بر پیکر
ظریف شان
اما انها
با عشق
می خواند
سرود شان را
........
باز می
شود
شکوفه ها
در باغ
عشق ام
به یاد
پروازشان
........
می نشانم
گل دیگری
دراین
باغچه ای
همیشه سبز
به یاد
شان
.......
تا باز
بیایند
آنها
به
گلزارشان
........
تا بنوشند
شهد عشق
را
از چشمه
مهرشان.
اکبر
یگانه 201206021